Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Όταν κάποια "ζώα" παρκάρουν όπου θέλουν...


Αποτελεί καθημερινό φαινόμενο στη ζωή μας, κλασικό σήμα κατατεθέν του άξεστου και σταρχειδιστή νέο-Έλληνα. Ήτοι "το παρκάρω όπου με βολεύει και στα παλαιότερα των υποδημάτων μου από που θα περάσουν οι πεζοί". Η βαθιά αντικοινωνική συμπεριφορά η οποία εκφράζεται με το παράνομο παρκάρισμα, συναντάται παντού. Σε κάθε πόλη, μικρή ή μεγάλη δεν έχει σημασία, ακόμη και στα χωριά. Τα εν λόγω "ζώα" παρκάρουν το όχημά τους όπου βρούνε, όπου τους βολεύει βρε αδερφέ, αδιαφορώντας για ...
διαβάσεις πεζών, πεζοδρόμια, πλατείες κλπ.
Μαζί τους και οι δικυκλιστές που νιώθοντας προφανώς ότι ζουν εις την Άγρια Δύση αφήνουν το γαϊδούρι τους, συγνώμη τη μοτοσικλέτα τους κυριολεκτικά παντού. Νιώθοντας ότι έχουν ασυδοσία, δείχνουν και το επίπεδο του πολιτισμού τους σε όλους εκείνους τους συνανθρώπους τους με κινητικές ανάγκες, τις μητέρες με τα καροτσάκια, αλλά ακόμη και εις τους υπόλοιπους ημάς, που πρέπει καθημερινώς να κάνουμε σλάλομ και να υπομένουμε τον κάθε στερημένο που γουστάρει να παρκάρει όπου του καπνίσει με την ίδιες πάντοτε γελοίες δικαιολογίες του στιλ: "Πέντε λεπτά θα κάνω…", ή "δεν βρίσκω αλλού…", "εσύ τι πρόβλημα έχεις αφού χωράς να περάσεις…", "δεν προλαβαίνω με την κίνηση...", "Μυστήριος είσαι..." κλπ. 
Το πλέον εξοργιστικό είναι ότι πάρα πολλές φορές δεν αντιδρούν και τα όργανα της τάξης, όταν μπροστά στα μάτια τους κάποιος οδηγός σταθμεύει παρανόμως, με αστείες μάλιστα δικαιολογίες, του στιλ : "Δεν υπηρετώ στην Τροχαία..." ή "Έχω υπηρεσία..." και λοιπές δημοσιοϋπαλληλήστικες ανοησίες... 
Ναι, για την άθλια εικόνα των πόλεών μας ευθύνονται κατά μεγάλο ποσοστό οι ανίκανοι προύχοντες που αδυνατούν και δεν θέλουν να επιβάλουν το νόμο - τους οποίους όμως έχουμε εμείς επιλέξει -, αλλά την κύρια ευθύνη φέρουμε πρωτίστως εμείς που είτε δυσκολεύουμε τις ζωές ημών και των συμπολιτών μας, είτε δεν αντιδρούμε εις όλα τα ανωτέρω συμπτώματα κοινωνικής παθογένειας. 
 Που ενώ βλέπουμε δηλαδή τον «συμπολίτη» μας να αυθαιρετεί, ποιούμε τη νήσσα, εμφορούμενοι από έναν ιδιότυπο ελληνικό ωχαδερφισμό ή ακόμη και σταρχιδισμό. 
Υ.Γ. Τα εν λόγω "ζώα" είναι φυσικά οι ίδιοι που δεν έμαθαν ποτέ ούτε από την οικογένειά τους ούτε όμως και από το σχολείο να σέβονται ουχί το περιβάλλον, αλλά τους ίδιους τους εαυτούς και πετάνε ό,τι έχουν εις τα χέρια τους, όπου βρούνε, ακόμη και έξω από την πόρτα του σπιτιού τους… 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου